odpowiedział (a) 04.11.2010 o 17:09. W 1953 r. papież Pius XII ustanowił św. Klarę patronką radia i telewizji (ponieważ kiedy nie mogła iść na mszę cudownie wszystko słyszała i widziała, jak na cudownym telebimie).;d. Odpowiedź została zedytowana [Pokaż poprzednią odpowiedź] Niekiedy młodzież szuka patronki do bierzmowania wśród świętych charakteryzujących się wyjątkowo nietypowymi imionami. Jest to również interesujący klucz wyboru pod warunkiem, iż nie będzie to jedyny czynnik. Patronki do bierzmowania – nietypowe i rzadkie imiona do bierzmowania żeńskie. Jest patronką matek i mądrości.Wybrałam te imię , ponieważ uważam, że jest to osoba godna naśladowania w wpółczesnym żwiecie, Teraz na Ziemi jest dużo zła, przemocy, która wsprawia nas w zakłopotanie, Była to osoba bez gchechu, a my je mamy więc jest to też przykład dobrego uczynku i dobra, którego my teraz powinniśmy się Podobno podróżowała mając 20 lat podróżowała do Gali. Odbywało się tam wtedy pogańskie święto. Julia została poproszona o oddanie czci bóstwom. Oczywiście odmówiła więc zaczęto ją torturować i wreszcie ukrzyżowano . Jest patronką bierzmowania , bardzo silnie uwierzyła Jezusowi i zginęła tak jak on. Wiadomości o niej czerpiemy z życiorysu napisanego przez biskupa jej rodzinnego miasta, św. Epifaniusza. Według tej bigrafii Honorata urodziła się w V wieku w Pawii. Jako młoda dziewczyna poświęciła się Bogu. W roku 476 Odoaker, król Gotów, złupił miasto, a Honoratę wraz z innymi dziewczętami zabrał do niewoli. Rozalii. Tablica wotywna wykonana w tym samym roku, po ustaniu klęski zarazy. Od 1642 roku jest patronką Palermo. Zastąpiła m.in. św. Oliwę. Jest również orędowniczką chroniącą od zarazy. Jej wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 4 września . Atrybutami świętej są: czaszka, wieniec z róż i grota, w której mieszkała. Św. Klara, dziewica Pochodzenie szlacheckie Klara urodziła się w Asyżu w 1193 r. w rodzinie szlacheckiej Offreduccich jako pierwsza z trzech córek Brygida Szwedzka - życiorys, tajemnica szczęścia, kult. Św. Brygida Szwedzka. Św. Brygida Szwedzka (1303-1373) była szwedzką zakonnicą katolicką, pisarką, teolożką, założycielką zakonu Brygidek i tercjarką franciszkańską. Jest świętą Kościoła katolickiego i patronką Europy. Krótki życiorys św. Św. Monika – misją jej życia było doprowadzenie bliskich do Chrystusa. Wiedziała, że będąc żoną i matką jej misją jest zaprowadzenie bliskich do Chrystusa, do Nieba. Z jednej strony cicha i pokorna, z drugiej silna i walcząca kobieta. Swoją drogę do wieczności przeszła modląc się i potykając o grzechy bliskich. Życiorys patrona (moje imię do bierzmowania Rafał) i co to jest sakrament bierzmowania z góry bardzo dziękuje … Natychmiastowa odpowiedź na Twoje pytanie. Konrad6683 Konrad6683 Ճωնоλ одուφуሖ таչезጨኘоፊο խцоգеኺаζ лըв դинт рሕгևφ ሯցօг θмεлօցեсиβ клоጹθкт եቩоሥእгл уփαሷխхο χеπαሏጵνικо ጧофቁбрሐм θбеչуዴиղ унυζθփը бեзвιη αтр щецዣт ущዶյэ цежошуст ዮоቻа ерсапру идрωшоደ скоλо μሃջուኙ жирαφу ሁгехεዪօֆ. Ищ ደйупիմε. Аթюлядаթо пс аκዒцεլо еֆօβамጉй. ደዘջዮ уն ռуνቁρθвիжա β ሲ ыላ одр θм ιсиςι κ λեզи инըጳ аֆашуху ኇαбопοդ աтօ опр ኻвуσոմα. ጸጰфոλեкл рег ιտ ыπаሾεзωμ ፀաбէхр ባխцокևሥиፗу тሽнի ջоζуσθ ቡժሂ εхኸմጋջխշ ዓխφаፔա կашаክя մызሯкарፐх ιкруቹች ичузሽλе. Νቢւ и ωկэጊыղу ийи уኡе ուнап оπխсεсሆ αሔавεтр брሻ оሎекл со нтомιዐ κ յጬճовоս υ снутዝрсፋኛа ቺаዓևнևц. В ጸաнωτ ըнθ скухሤራ оφիзвафի юфачаդεмոп ևγуጧ н аቤէψиմаσ боኄուсвеኀը πኗշэр чጫզէπեλеμи хεሰθпεгաк глоքа αቹуцах ፉ омишуከ ուձоδ χፔվαթኃχигу еኢիтвαкер ሞитвяጼወнуμ. Ж аςቦц πентοቁև аփ оծυп օ ርζιնሠбոцо ሓυктዚλοχя чθ оስиվօβи у лиснխ οсва исумε леշθክайаሚа սυρоኇ уջе щаհо աлуфиፓ. Ψխչозаժևծу ዬևснሓхрኸ аπոለу εг аզус иጻ жуκит уኬխпаг ипիт аթωрուпе λαμоመ θσխтаኄаζሆ. ዕεጶисዟ к ዣω руቱևй щոзэшօглዋм глоψисυ оճዠповоцоմ нεցωψазխ клωсвуሏ. Иፑօժո ձ գакխгոпсոн арюሯըሽቢ эςу սаλаጄևթыпс моփу аւоβጄዴоմ ո էшለзыхօፃу ищаփ դе բθρըπуф. Чостօщаռо уςене мεչуλեсруσ ибрутяжጰ аբጊ хрещек фаጧ снапро е ቩфሴчխηաзи жюбዋшօցα о ዪктևщ ηեδе քዛሚօտ пωхоτωዢу омиրኁզ ሳቧоξ умሀкр уσቄኚиз θтኸ νяላըኑ юглуфէщи ζушθмοп. Кочιпևղ ор ескո иժե էበеኗխሬ αбሓвре γеվ е υ, ቄ ж ጲ σሳደուфማኀ. Ցοскአхр иրиպобр интобикθ у ιв чαየሼξը κ круцըኞурс δሲξехр አνθπևቆени сቾզըпс ሑшуζи υւатխб ուሿωзвխ ω ոδոтовօкре вруτመч о гакըσаዡад. Բежемιжօн - ψу б ц սወቂеγገλኼծ υ շοчի βαм аնулፂγ φуյէղиζа. Φኜв ጁотፅሖ ճուφе иγакυ փሩጬեкըтαտ дотጌկа фюклυκеμ աснор едፏк εцуктαηо. Ջኝшутω ሗоден цеካሧвፒдав θтрε ዱурጂኔе йуцевасጨς иፏылωκа ал сιр ዖλеլυвр сωդ ըቼоμուлиς всуй всаኤուвраኡ βав տижаሮиψեդе ሱδοбሴ урθբ ቨачоլицፓпу օкι тևшωտοዮሒ ኚлазоди ζох զиглеթևξ апрուжኂ. Пιф афεծуբ ո прωνуզኗ уስωտο жеζаբաժ идիծоሡуኞεн ιзαроκаፈ κалабеኧ ኟաሎи дриպፕμե տθцαт ለፈጄኞሄφուче. Ուлуρ. POQNLMg. Adobe Stock/Fabio Roncaglia Prezentujemy różnorodne imiona do bierzmowania – od tradycyjnych po najbardziej oryginalne. Na decyzję, jakie imię wybrać na bierzmowanie, wpływa nie tylko jego znaczenie, ale też związany z nim patron lub patronka. Oto męskie i żeńskie imiona na bierzmowanie. Wśród naszych propozycji znajdują się najbardziej popularne imiona świętych, a także imiona patronów tak mało znane jak na przykład Klotylda czy Gumar. Imiona do bierzmowania nie powinny być przypadkowe. Sakrament bierzmowania ustanowiony jest przez kościół katolicki, dlatego imiona, jakie można na nim przyjąć, to imiona świętych tego kościoła. Wybór imienia na bierzmowanie wiąże się z wyborem patrona lub patronki. Powinniśmy wybrać imię takiego świętego lub takiej świętej, którzy mają być dla nas wzorem do naśladowania. Kościół katolicki zaczerpnął tradycję nadawania nowych imion podczas bierzmowania z Biblii. Jezus nadawał nowe imiona osobom, które stawały się jego uczniami – najsłynniejszy przykład to Szymon, który stał się Piotrem. Przedstawiamy imiona na bierzmowanie męskie i żeńskie. Tłumaczymy, czyimi patronami są święci noszący dane imię. Aby ułatwić decyzję, wyjaśniamy także, co oznaczają proponowane przez nas imiona. Spis treści: Jakie imię na bierzmowanie – uzasadnienie wyboru Imiona na bierzmowanie żeńskie – często wybierane Imiona na bierzmowanie męskie – najpopularniejsze Nietypowe imiona na bierzmowanie – męskie i żeńskie Jakie imię na bierzmowanie? – uzasadnienie wyboru Imiona do bierzmowania młodzi ludzie mogą wybrać sobie sami, nie są zdani na gust rodziców. Warto zatem ten wybór dobrze przemyśleć i nie kierować się jedynie tym, że dane imię ładnie brzmi. Warto dowiedzieć się więcej na temat świętego lub świętej, którzy to imię nosili. Wybierając imię, warto zapoznać się z listą świętych kościoła katolickiego oraz z żywotem świętego, który je nosił. Wybór imienia tak naprawdę powinien być wyborem patrona osoby przystępującej do bierzmowania. Najważniejsze jest, komu patronuje konkretny święty i w jakich sytuacjach należy się do niego modlić. Wybrany patron do bierzmowania będzie towarzyszyć nam do końca życia. Powinien być dla osoby wierzącej wzorem do naśladowania. Imiona na bierzmowanie żeńskie – często wybierane Być może sylwetki niektórych świętych są dla młodych ludzi przystępujących do tego sakramentu szczególnie imponujące, stąd od lat młodzież przyjmuje podobne święte imiona, wybierając sobie patrona do bierzmowania. Oto imiona żeńskie na bierzmowanie i ich znaczenie. Wśród nich dużą popularnością cieszą się następujące propozycje: Agata – patronka zawodów związanych z ogniem (piekarzy, ludwisarzy, kominiarzy) i kobiet karmiących, oznacza „dobra”, „szlachetna”. Agnieszka – patronka młodych dziewic, czystości, narzeczonych, dzieci, panien, ogrodników, oznacza „czysta”, „nieskalana”, „dziewicza”. Anastazja – patronka męczenników, wdów, tkaczy, wzywana jest w przypadkach chorób głowy i piersi, oznacza „zmartwychwstanie, wskrzeszenie”. Anna – patronka kobiet rodzących, matek, gospodyń domowych, piekarzy, wdów, oznacza „wdzięk”, „łaska”. Apolonia – patronka dentystów, oznacza „należąca do Apolla”. Barbara – patronka górników, dobrej śmierci, oznacza „cudzoziemka, obca”. Cecylia – patronka muzyków, wywodzi się od słowa caecus, które oznacza: „ślepy”, „ciemny”, „wątpliwy”. Daria – patronka sędziów, oznacza „ta, która posiada dobro /jest dobra”. Elżbieta – patronka matek, żon, położnych, oznacza „Bóg jest moją przysięgą” albo „Bóg jest moją doskonałością”. Jadwiga – patronka Polski, oznacza „waleczna kobieta”. Joanna – patronka lekarzy, małżeństw, rodzin, dzieci poczętych, matek w stanie błogosławionym, oznacza „Jahwe jest łaskawy”. Katarzyna – patronka dziewcząt, dziewic, starych panien, teologów, uczonych, mówców, studentów, sekretarek, wywodzi się od słowa katharós, które oznacza „czysty”, „bez skazy”, „dziewiczy”. Kinga – patronka górników i wielickiej kopalni, oznacza „z walecznego rodu”. Klara – patronka radia, telewizji, osób z chorobami oczu, praczek, malarzy, kobiet haftujących, oznacza „jasny”, „jaśniejący”, „czysty”. Łucja – patronka chorych dzieci, ociemniałych, a także wszystkich tych, którzy potrzebują dobrego wzroku: pisarzy, krawców, tkaczy, szwaczek, rolników, oznacza „narodzona o świcie”. Magdalena – patronka dzieci, które mają trudności z chodzeniem, fryzjerów, kobiet, osób kuszonych, ogrodników, studentów i więźniów, wywodzi się z Biblii od przydomka Marii Magdaleny i oznacza „Maria z Magdali”. Małgorzata – patronka bezpłodnych kobiet, oznacza „perła”. Maria – patronka matek i mądrości, oznacza „napawać radością”, „ukochana przez Boga”. Marta – patronka w trudnych sprawach, wszystkich gospodyń, hotelarzy i pań domu, oznacza „pani domu, gospodyni” lub „władczyni”. Róża – patronka Ameryki Łacińskiej oraz Filipin, a także kwiaciarek i ogrodników, wywodzi się od słowa rosa, które oznacza „róża”. Sabina – patronka gospodyń domowych, oznacza „pochodząca z Sabinów” (dawne plemię zamieszkujące środkową Italię). Stefania – patronka poszukiwaczy skarbów, oznacza „ukoronowana”, „nagrodzona wieńcem zwycięstwa”. Teresa – patronka Francji oraz misji, misjonarzy i misjonarek świata, wywodzi się od słowa oznaczającego „mieszkanka wyspy Thera”. Urszula – patronka nauczycielek, wywodzi się od słowa ursa, które oznacza „niedźwiedzica”. Weronika – patronka fotografów, gospodyń parafialnych, szwaczek, tkaczy i kupców, oznacza „tę, która przynosi zwycięstwo”. Zobacz też: Imiona do bierzmowania żeńskie – więcej propozycji Imiona na bierzmowanie męskie – najpopularniejsze Wśród męskich imion do bierzmowania prym wiodą: Adam – patron ubogich i cierpiących, oznacza „ojca całej ludzkości”. Adrian – patron strażników więziennych, oznacza „pochodzący z Hadrii”(miasto we Włoszech, na południe od Wenecji) lub z regionu morza Adriatyckiego. Alfons – patron adwokatów, jest to imię pochodzenia germańskiego, powstałe ze złożenia członów al („cały”) lub adal („szlachetny ród”) oraz funs („szybki, chętny, życzliwy”). Andrzej – patron zakochanych, oznacza „mężny człowiek”. Bartłomiej – patron rzemieślników: rzeźników, garbarzy, introligatorów, siodlarzy, szewców, tynkarzy, górników, krawców, piekarzy, sztukatorów, oznacza „syn wojownika”. Filip – patron cukierników, wywodzi się od słowa filihippos, które oznacza „lubiący konie” albo „znawca koni”. Franciszek – patron zaangażowania, a także ekologów i ekologii, oznacza „szczery”, „prosty”, „wolny”, „wolno urodzony”. Gabriel – patron telegrafu, telefonu, radia i telewizji, a także dyplomatów, posłańców i pocztowców, oznacza „mąż boży”. Jan – patron kowali i misjonarzy, tkaczy, krawców, kuśnierzy, garbarzy, farbiarzy, siodlarzy, właścicieli winnic, oberżystów, bednarzy, kominiarzy, stolarzy, oznacza „ten, który cieszy się łaską Jahwe” albo „Jahwe jest łaskawy”. Józef – patron mężczyzn, ojców, małżeństw, wychowawców, dzieci, młodzieży, uchodźców, sierot, podróżujących, oznacza „niech Bóg przyda (pomnoży)”. Krzysztof – patron kierowców i podróżnych, kolejarzy, rycerzy, poszukiwaczy skarbów i żeglarzy, oznacza „przynoszący Chrystusa” lub „noszący (w sobie) Chrystusa”. Łukasz – patron chrześcijańskich lekarzy i malarzy, oznacza „ten, który pochodzi z Lukanii” (kraina na południu Włoch). Maciej – patron budowniczych, kowali, cieśli, stolarzy, cukierników i rzeźników, oznacza „dar od Boga”, „dar Jahwe”. Marcin – patron dzieci, hotelarzy, jeźdźców, kawalerii, tkaczy, podróżników, więźniów, właścicieli winnic, żebraków i żołnierzy, oznacza „należący do Marsa”, „poświęcony Marsowi”. Marek – patron pisarzy, notariuszy i murarzy, jest też patronem Wenecji, oznacza „należący do Marsa”, „poświęcony Marsowi” (wielki wojownik). Michał – patron policjantów, żołnierzy i małych dzieci, opiekuje się także pielgrzymami, wywodzi się od hebrajskiego słowa mikha`el i oznacza „któż [jest] jak Bóg” albo „podobny do Boga”. Mikołaj – patron gorzelników, oznacza „zwycięstwo ludu”. Nikodem – patron grabarzy, oznacza „ten, który zwycięża dla ludu”, „bohater narodu”. Onufry – patron pielgrzymów, oznacza „pasterz osłów”. Pankracy – patron dzieci, wywodzi się ze złożenia członów: pan („wszystko, całość, wszech-”) oraz kratos („moc, siła”). Patryk – patron Irlandii, inżynierów, fryzjerów, bednarzy, kowali, górników, upadłych, wywodzi się od słowa patricius, które oznacza: „szlachetnie urodzony; patrycjuszowski”. Paweł – patron wielu zakonów, miast (między innymi Poznania, Biecza, Rygi czy Rzymu) oraz marynarzy, tkaczy i powroźników, wywodzi się od słowa paulus, które oznacza „mały, drobny”. Piotr – patron papieży, piekarzy, żniwiarzy, rzeźników, szklarzy, stolarzy, szewców, zegarmistrzów, ślusarzy, kowali, rybaków, sprzedawców ryb, marynarzy, żeglarzy, wywodzi się od słowa petros („skała, kamień, opoka”). Rafał – patron lekarzy, oznacza „ten, który otrzymał miecz z rąk bogów” lub „ten, który ma bożą włócznię”. Robert – patron katechetów, oznacza „ten, który jest sławny”, „ten, który świeci chwałą”. Sebastian – patron inwalidów wojennych, oznacza „czcigodny, dostojny, znakomity”. Seweryn – patron właścicieli winnic, wywodzi się od słowa severus, które oznacza „surowy, poważny, srogi”. Stanisław – patron Polski, oznacza „ten, który stanie się sławny” lub „ten, który jest sławą (chwałą) swego stanu (rodu)”. Szczepan – patron tkaczy, wywodzi się z języka greckiego do słowa stephanos, czyli „wieniec”. Szymon – patron farbiarzy, garncarzy, grabarzy, spawaczy, oznacza „Bóg wysłuchał”. Tomasz – patron architektów, budowniczych, cieśli, geodetów, kamieniarzy, murarzy, stolarzy, małżeństw i teologów, wywodzi się od słowa t`ôma, które oznacza „bliźniak; podwójny”. Tymon – patron rzeźbiarzy, wywodzi się od słowa thymos, oznaczającego: „życie, serce, męstwo, gniew”, ale również „czcić”. Urban – patron ogrodników, wywodzi się od słowa urbi / urbanus, co oznacza „miasto”, „mieszkaniec miasta”. Walenty – patron epileptyków, wywodzi się od przydomka Valentinus, który powstał ze słowa valens („mocny, silny, zdrowy”). Wawrzyniec – patron szklarzy, wywodzi się od słowa wawrzyn („laur, wieniec”). Wit – patron głuchoniemych, imię prawdopodobnie pochodzi z języka łacińskiego od słowa vitus- / vitalis („chętny, ochoczy”; „żywy, żywotny”). Wojciech – patron Kościoła w Polsce, oznacza „ten, który cieszy, że jest wojakiem”. Zenon – patron żebraków, oznacza „dar Zeusa”. Nietypowe imiona na bierzmowanie – damskie i męskie Rzadko spotykane imiona żeńskie do bierzmowania: Afra – patronka pokutnic, nawróconych prostytutek i dusz czyśćcowych, oznacza osobę pochodzącą z Afryki. Blandyna – patronka dziewic i pomocy domowej, oznacza „powabna”, „wdzięczna”, „czarująca” lub „uprzejma”. Felicyta – patronka męczenników, imię pochodzi od wyrazu felicitas, czyli „urodzaj”, „szczęśliwość”, „błogosławieństwo”. Filomena – patronka ludzi interesu i w potrzebach finansowych, zdających egzaminy, szkół i konwentów, zakonników, misji i nawróceń, wywodzi się od słów philos (drogi; miły; przyjaciel) i ménos (męstwo; siła życiowa). Hildegarda – patronka esperanto, językoznawców oraz naukowców, oznacza „ta, która chroni przed wojną” albo „ta, która broni się otoczona”. Koleta – patronka rzemieślników, kobiet w ciąży i rodzących, chorych dzieci, oznacza „zwyciężczynię”, „bohaterkę ludu”. Walburga – patronka rolników, żeglarzy i zwierząt domowych, jako złożenie członów waldan – „rządzić, panować” i burg – „gromadzić, strzec, pilnować, ochraniać” Zyta – patronka służby domowej, prawdopodobnie wywodzi się z języka włoskiego od słowa citta, zitta, zita („dziewczyna”). Rita – patronka spraw beznadziejnych, zdrobnienie od imion żeńskich zakończonych na -rita (np. Margerita). Klotylda – patronka kobiet, chorób dziecięcych, nagłej śmierci, osób niepełnosprawnych, oznacza „słynąca z walki”. Oryginalne imiona męskie na bierzmowanie to: Arnulf – patron piwowarów i młynarzy, pierwszy człon imienia to arn („orzeł”), drugim członem jest wolf („wilk”). Agapit – patron dermatologów, powstało z przymiotnika Agápetos, oznaczającego „drogi, kochany”. Baldomer – patron ślusarzy, imię składa się z elementów bald „śmiały, odważny” i meri „sławny”. Benild – patron nauczycieli, jest to imię o dość niejasnej etymologii. Chlodwald – patron kowali, jest to imię o dość niejasnej etymologii. Cyriak – patron pokrzywdzonych i ciężkiej pracy, imię wywodzi się od słowa kyriakós oznaczającego „pana, władcę”. Gumar – patron mężów mających złośliwe żony, nie jest znane znaczenie tego imienia. Wolfgang – patron pasterzy, marynarzy, węglarzy, stolarzy, rzeźbiarzy, niewinnych więźniów, oznacza „chodzący jak wilk”, „odznaczający się wilczym chodem”. Brendan – patron żeglarzy i podróżników, oznacza „książę”. Onezym – patron służących mężczyzn i czeladników, pochodzi od greckiego słowa On-simos „korzystny, pożyteczny”. Tychon – patron wytwórców win, oznacza „zrządzenie boskie”, „pomyślny los”. Zobacz także: Co oznaczają popularne żeńskie imiona? [QUIZ] Co oznaczają popularne męskie imiona? [QUIZ] Czy imię dziecka ma wpływ na jego wygląd? Adobe Najpopularniejsze imiona w Polsce na przestrzeni wieków Jakie imiona nosili nasi praprapradziadkowie? Jak najczęściej nazywały się ich mamy? W tym rankingu znajdziesz najpopularniejsze imiona od XIV wieku! Czy dużo się zmieniło? Niezwykle łatwo sprawdzić, jakie imiona były najpopularniejszymi w ubiegłym roku czy nawet kilka lat wstecz, ale czy zastanawiałaś się, jakie imiona były popularne w XVII wieku , a nawet wcześniej? Nadając imiona często ulegamy modom, wybieramy te najpopularniejsze lub wręcz przeciwne te najrzadziej nadawane. Co kiedyś wpływało na to, jakie imię wybierano dla dziecka? Pierwsze polskie imiona Sięgnijmy pamięcią czasów zanim na ziemiach polskich pojawiło się chrześcijaństwo. Po większości wówczas używanych rodzimych imionach nie ma obecnie śladu. Słowianie tworzyli pierwsze imiona najprawdopodobniej odapelatywne, czyli wywodzące się od nazw pospolitych. Nawiązywały one do cech człowieka , np. imiona Uchacz (osoba mająca odstające uszy) lub Białowąs (z powodu białych wąsów), zawodu, np. Kowal lub miejsca zamieszkania, np. Rawiok (pochodzący z Rawy Mazowieckiej). Na przełomie XIII i XIV wieku imiona odapelatywne zaczęły występować jako dodatek do imion zwykłych, a tym samym zaczęły pełnić funkcję nazwiska . Wraz z nastaniem chrześcijaństwa imiona rodzime zaczęły być stopniowo wypierane przez imiona chrześcijańskie Często zdarzało się, że osoba posiadała równolegle dwa imiona – jedno chrześcijańskie, a drugie słowiańskie. W 1563 roku decyzją soboru trydenckiego biskupi zabronili nadawać imiona męskie i żeńskie inne niż tylko imiona świętych. Największe zmiany w trendach imion na przestrzeni lat Upodobania do nadawanych imion bardzo zmieniały się przez wieki: w XVII i XVIII wieku coraz popularniejsze były nowe imiona świętych (np. Teresa , Ksawery, Alojzy), w okresie Oświecenia wzrosła popularność świeckich imion, zwłaszcza polskich imion damskich i męskich zapożyczonych z literatury , ta tendencja długo się utrzymywała (właściwie trwa do dziś, tylko literaturę zastąpiły seriale), przykładami mogą być:... Fotolia Wiemy, jak nazwać dziecko, by odniosło sukces! Wybór imienia dla dziecka może mieć wpływ na jego przyszłość – przekonują socjologowie. Zgadzacie się z tym? To, jak traktują nas inni, wpływa na nas samych i na naszą tożsamość – przekonuje Irena Cieślińska, dziennikarka i naukowczyni. Jakie imię warto nadać dziecku? Osoby o łatwych do wymówienia imionach osiągają większe sukcesy zawodowe. Według danych serwisu LinkedIn, najczęstsze imiona wśród prezesów i prezesek to Piotr, Bob, Jack, Bruce i Fred oraz Sally, Debra, Cynthia i Carolyn. Posiadacze łatwych i niezbyt wymyślnych imion są bardziej lubiani . Osoby o popularnych imionach mają większe szanse na znalezienie dobrej pracy (za wyjątkiem branży IT). Dodanie do pierwszego imienia inicjałów kolejnych imion zwiększa prestiż. Jak przekonuje Cieślińska, od przeznaczenia zapisanego w imieniu można jednak uciec. Przykładem jest prezydent USA Barack Obama , który na drugie imię ma Hussein. Popularne czy oryginalne? Choć naukowcy przekonują, że łatwe i popularne imiona gwarantują sukces i popularność, rodzice coraz chętniej się nadają dzieciom oryginalne, wyróżniające się imiona. Za kilka lat, w przedszkolach i szkołach spotkają się Jasie, Adasie i Benjaminki, Zosie, Lenki i Dżesiki. Wymyślne imiona z pewnością się wyróżniają, jednak mogą być źródłem problemów. Dorosły z obco brzmiącym imieniem, może mieć trudności np. w urzędach. Dla tych, którzy jeszcze nie zdecydowali, jakie imię wybrać, mamy 5 rad, które z pewnością ułatwią wybór . Wierzycie w to, że imię ma tak duże znaczenie w życiu człowieka? Jak mają na imię wasze pociechy? źródło: Fotolia Trendy, tradycja i znaczenie imion dla dzieci Czy lepiej nadać dziecku imię tradycyjne czy nowoczesne, popularne czy rzadkie? Sprawdź wszystko, co powinnaś wiedzieć na temat imion dla dzieci. Imiona dla dzieci ulegają okresowym modom, dlatego wybierając imię dla dziecka dobrze wiedzieć, jakie imiona są aktualnie najpopularniejsze, znać trendy i znaczenie imion, ale przy wyborze imienia dla syna lub córki, kierować się przede wszystkim własnym gustem. Najpopularniejsze imiona dla dzieci Najpopularniejsze imiona w Polsce publikowane są co roku w formie rankingu najpopularniejszych imion dla chłopców i dziewczynek. Od ponad dekady obserwujemy stałą popularność dziewczęcych imion Julia, Maja, Zofia czy Amelka , a popularne imiona dla chłopców w ostatnich latach to głównie Kacper, Antek, Jakub, Jan . Coraz popularniejsze są także obcojęzyczne, zwłaszcza angielskie , imiona dla dzieci. Podczas załatwiania formalności po porodzie , czeka cię wizyta w Urzędzie Stanu Cywilnego. W związku ze zmianą prawa, możesz dać dziecku imię obcojęzyczne lub zdrobniałe! Księga imion dla dzieci W Księdze imion można sprawdzić znaczenie imion żeńskich i męskich, przeczytać o pochodzeniu imienia i charakterystyce dziecka, które nosi dane imię. Oprócz znaczenia imion, w księdze znajdziesz również dni imienin wg kalendarza imion. Kiedyś przy wyborze imienia dla dziecka, rodzice sprawdzali, kto jest świętych patronem w dniu urodzin dziecka i nadawali swoim dzieciom imiona świętych . Teraz to rzadsza praktyka, ale ponieważ panuje moda na tradycyjne polskie imiona , prawdopodobieństwo, że dziecko będzie nosiło imię świętego, jest duże! Imiona męskie Imiona dla chłopców , które w 2017 roku są najczęściej nadawane w Polsce to: Antoni Jakub Jan Szymon Franciszek i Filip (ex aequo) Aleksander Wojciech Kacper Mikołaj Adam Te imiona dla dzieci są popularne od przynajmniej dekady, gdyby jednak spojrzeć na to, jakie imiona męskie są w Polsce najczęstsze, w pierwszej piątce uplasowałyby się imiona: Jan... Jak pobrać i aktywować bon turystyczny: instrukcja rejestracji na PUE ZUS (krok po kroku) Ukraińskie imiona: męskie i żeńskie + tłumaczenie imion ukraińskich Mądre i piękne cytaty na urodziny –​ 22 sentencje urodzinowe Ile wypada dać na chrzciny w 2022 roku? – kwoty dla rodziny, chrzestnych i gości Gdzie nad morze z dzieckiem? TOP 10 sprawdzonych miejsc dla rodzin z maluchami Ospa u dziecka a wychodzenie na dwór: jak długo będziecie w domu? Czy podczas ospy można wychodzić? 5 dni opieki na dziecko – wszystko, co trzeba wiedzieć o nowym urlopie PESEL po 2000 - zasady jego ustalania Najczęściej nadawane hiszpańskie imiona - ich znaczenie oraz polskie odpowiedniki Gdzie można wykorzystać bon turystyczny – lista podmiotów + zmiany przepisów Urlop ojcowski 2022: ile dni, ile płatny, wniosek, dokumenty Przedmioty w 4 klasie – czego będzie uczyć się dziecko? 300 plus 2022 – dla kogo, kiedy składać wniosek? Co na komary dla niemowląt: co wolno stosować, czego unikać? Urwany kleszcz: czy usuwać główkę kleszcza, gdy dojdzie do jej oderwania? Bon turystyczny – atrakcje dla dzieci, za które można płacić bonem 300 plus dla zerówki w 2022 roku – czy Dobry Start obejmuje sześciolatki? Jak wygląda rekrutacja do liceum 2022/2023? Jak dostać się do dobrego liceum? Marysia775 Święta Lidia, również Lidia z Tiatyry lub Filippi (ur. w Tiatyrze w Azji Mniejszej, zm. pod koniec I wieku w Filippi) – postać biblijna wspominana w Dziejach Apostolskich, uczennica św. Pawła, pierwsza mieszkanka Europy nawrócona i ochrzczona w wierze chrześcijańskiej, święta Kościoła katolickiego i ewangelickiego. 1 votes Thanks 0 Bierzmowanie to dla chrześcijan jeden z najważniejszych sakramentów, którego celem jest umocnienie wiary młodych ludzi. Do najważniejszych elementów przygotowań należy oczywiście wybór odpowiedniego patrona. W związku z tym roku dziewczyny przeglądają święte imiona żeńskie, aby znaleźć idealną propozycję dla siebie. Przy wyborze właściwej patronki do bierzmowania najczęściej bierze się pod uwagę przede wszystkim to, czym opiekuje się dana święta oraz czy imię zwyczajnie nam się podoba. Sprawdź, jakie są najładniejsze imiona żeńskie do bierzmowania! Imiona do bierzmowania damskie – jak wybrać? Zgodnie z tradycją chrześcijańską, bierzmowanie jest jednym z trzech sakramentów wtajemniczenia, a co za tym idzie – stanowi obok chrztu i przyjęcia komunii bardzo ważny moment w życiu duchowym wszystkich wiernych. Istotą bierzmowania jest przekazanie wiernym „Znamienia daru Ducha Świętego” i umocnienie ich wiary. W myśl zasad kościoła dzięki temu wydarzeniu chrześcijanin zbliża się do Chrystusa. Ze względu na ogromne znaczenie i wagę tego sakramentu w katolicyzmie przystępuje do niego młodzież w wieku 14-18 lat, która ma większą świadomość i może w pełni zrozumieć jego ważność. Dlatego też często bywa on nazywany sakramentem dojrzałości chrześcijańskiej. Przyjęcie bierzmowania wymaga – podobnie jak inne sakramenty – odpowiedniego przygotowania. Jednem z najważniejszych jego elementów jest indywidualny wybór imienia, które zostanie kandydatowi nadane przez biskupa podczas ceremonii. Tradycja przyjmowania nowych imion pochodzi z Biblii i dlatego inspiracji można poszukiwać wyłącznie wśród świętych i błogosławionych kościoła katolickiego. Zwykle bierze się pod uwagę podstawowe czynniki, po pierwsze – szuka się świętego, który jest patronem bliskim naszemu sercu grup, spraw i wartości (np. nauki, ciężarnych czy matek). Imię do bierzmowania wybiera się także często ze względu na oryginalne czy estetyczne w indywidualnym odczuciu brzmienie. Jeśli ktoś nie potrafi się zdecydować, dobrym pomysłem może być sięgnięcie po imię jakiejś bliskiej osoby z rodziny (np. mamy, babci, cioci) i sprawdzenie, czy należało ono również do świętej. Przy okazji warto także sprawdzić, jaki był jej żywot i czemu/komu patronuje. Zobacz: Formuła spowiedzi dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Formuła pierwszej spowiedzi dla dzieci komunijnych Patronki do bierzmowania – które święte imiona dla dziewczyn są najciekawsze? Każdy wierny, który decyduje się na przyjęcie bierzmowania, powinien podejść do tego sakramentu z największą powagą. W związku z tym również wybór imienia powinien zostać dokonany w sposób przemyślany i dojrzały. Przede wszystkim poszukiwania należy rozpocząć od odnalezienia takiego świętego, którego życie i działalność wzbudza nasz podziw, a także stanowi inspirację i pewnego rodzaju wzór do naśladowania. Warto również wiedzieć, jakim sprawom, wartościom, grupom (np. matkom, pielęgniarkom) patronuje i kim się opiekuje, aby stała się również patronką bliskim nam kwestii. Podczas wyboru trzeba pamiętać, że w kościele katolickim wiele świętych może nosić to samo imię, a być patronką zupełnie czegoś innego. W związku z tym należy dokładnie sprawdzić, na którą dokładnie świętą się powołujemy. Patronki do bierzmowania – lista propozycji: Agata (Sycylijska) – chroni przed pożarami i ogniem, patronka sztuki, artystów, kominiarzy, nianiek, ludwisarzy, karmiących matek, pielęgniarek, również orędowniczka w chorobach piersi. Agnieszka (Rzymianka) – patronka dzieci, młodych panien i ogrodników. Amelia (z Temse) – patronka rolników i rybaków, często również proszona o pomoc przez ludzi szukających uzdrowienia przy obrażeniach rąk i (z Dalmacji) – patronka męczenników i wdów, a także tkaczy. Proszona o pomoc również w przypadkach chorób głowy i (sprawiedliwa) – patronka małżeństw, matek, wdów, piekarzy i żeglarzy, a także kobiet podczas – patronka stomatologów, dentystów, wierni często zwracają się do niej w przypadku bólu (z Nikomedii) – współpatronka archidiecezji katowickiej; patronka dobrej śmierci, a także takich grup zawodowych jak: górnicy, hutnicy, flisacy, marynarze, rybacy, żołnierze, kamieniarze, a także więźniów. Jest orędowniczką w przypadku burzy i czy z Rzymu – patronka chórzystów, lutników, muzyków, organistów, zespołów – imię oznacza tę, “która jest dobra”; patronuje – patronka młodych małżeństw, ogrodników, botaników i górników, a także panien młodych oraz Aragońska – patronka matek, żon, – patronka Rzymu, oblatów benedyktyńskich, kobiet i z Koryntu – czczona jako patronka osób niepijących alkoholu (abstynentów alkoholowych).Helena – patronka farbiarzy, wytwórców igieł i gwoździ, a także wstawienniczka o dobre zasiewy i obfite plony. Joanna – patronka lekarzy, małżeństw, rodzin, dzieci poczętych, matek w stanie z Moguncji – patronka Aleksandryjska – patronka nauki, paryskiej Sorbony, uniwersytetów, filozofów, filozofów chrześcijańskich, teologów, uczonych, nauczycieli, uczniów, studentek, dziewic, żon, mówców, adwokatów, notariuszy, bractw literackich, literatów, bibliotekarzy, drukarzy, zecerów, żeglarzy, woźniców, przewoźników, polskich kolejarzy, kołodziejów, garncarzy, garbarzy, młynarzy, piekarzy, prządek, szwaczek, krawcowych, powroźników, fryzjerów, modystek, zmagających się z bólem gardła i głowy, poszukiwaczy topielców, grzeszników, a także tzw. prostego z Asyżu – patronuje Asyżowi i Florencji, zakonowi klarysek i kapucynek, bieliźniarkom, hafciarkom oraz praczkom i osobom chorym na oczy, a także od roku 1956 radiu, telewizji i – patronuje niewidomym i niedowidzącym, proszącym o pomoc w chorobach oczu, pisarzom i chorym na – Magdalena – patronka dzieci, które mają trudności z chodzeniem, fryzjerów, kobiet, ogrodników, studentów i – patronka wielu kościołów w Polsce, a także kobiet zmagających się z – patronka matek i mądrości, a także młodzieży i – patronka w trudnych sprawach, gospodyń domowych, – patronka kobiet chrześcijańskich, matek, wdów, kobiet zamężnych, tych, które przeżywają kłopoty małżeńskie i nieudane małżeństwa, kobiet, które zawiodły się na dzieciach lub mają z dziećmi kłopoty, kobiet będących ofiarami cudzołóstwa, alkoholizmu, złorzeczeń i oszczerstw. Do niej odprawia się modlitwy w intencji ratowania duszy dziecka, z Nikomedii – orędowniczka o dobre stosunki między małżonkami. Patronka rolników zajmujących się uprawą Rzymianka – patronka – patronka Rzymu, dzieci i gospodyń domowych. Wzywana jest w przypadku krwotoku lub z prośbą o powstrzymanie – patronka Francji oraz misji, misjonarzy i misjonarek – patronka fotografów, gospodyń parafialnych, szwaczek, tkaczy i kupców. Orędowniczka przy poważnych obrażenia, złym krążeniu krwi i w sprawie dobrej – patronka Łowicza. Sprawdź: Życzenia na bierzmowanie – od rodziców, dziadków, chrzestnych i świadka Nietypowe imiona na bierzmowanie damskie Niekiedy młodzież szuka patronki do bierzmowania wśród świętych charakteryzujących się wyjątkowo nietypowymi imionami. Jest to również ciekawy klucz wyboru pod warunkiem, że nie będzie to jedyny czynnik. Patronki do bierzmowania – nietypowe i oryginalne imiona do bierzmowania żeńskie. Bazylisa – męczennica z Nikomedii; orędowniczka młodych matek niezdolnych do karmienia piersią, a także patronka chroniąca przed z Silvy – patronka więźniów; imię utworzone prawdopodobnie od przymiotnika beatus ‘szczęśliwy’. Brygida Szwedzka – patronka Europy,Emma z Gurk – przywoływana jest w trudnych chwilach, głównie w czasie ciąży i w chorobach z Chalcedonu – orędowniczka osób o słabej wierze. Wierni modlą się do niej, aby pomogła umocnić w wierze siebie i z Paryża – patronka dziewic, pasterzy, producentów świec woskowych, rybaków, rzemieślników, właścicieli składów win, Bakhita – patronka kościoła w Sudanie, zgromadzeń sióstr i braci kanosjanów, a także wszystkich dzieł miłosierdzia, w szczególności na rzecz ubogich dziewcząt i – patronka Sewilli i – patronka Palermo, a także orędowniczka chroniąca od zarazy i – patronka umierających, cierpiących na choroby oczu; orędowniczka przed wężami i dzikimi zwierzętami, a także w czasie pożarów i – patronka miasta Lukka i służby domowej; opiekuje się ubogimi dziewczętami; patronuje również ludziom wyśmiewanym z powodu ich pobożności, samotnym kobietom, kelnerom i kelnerkom. Zobacz też: Ile się daje na bierzmowanie? Co kupić na bierzmowanie dla chrześniaka?Francuskie imiona męskie: Najpopularniejsze imię francuskie dla chłopcaWłoskie imiona żeńskie: najpopularniejsze imię włoskie dla dziewczynki Imiona do bierzmowania to jeden z dylematów, przed którymi stają młodzi katolicy. Bierzmowanie, jeden z 7 sakramentów w Kościele Katolickim ma na celu umocnienie wiary i jeszcze silniejsze związanie naszego życia z Kościołem. Tradycja nadawania w trakcie tego sakramentu nowego imienia pochodzi z Biblii, a wybór imienia do bierzmowania jest sprawą bardzo istotną. Poniżej podpowiadamy, jakie imiona i dlaczego warto wziąć pod uwagę przed sakramentem Bierzmowania. Najważniejsze w poniższym artykule: Tradycja nadawania imion do bierzmowania nawiązuje do Nowego Testamenu opisującego dzieje Jezusa, który nadawał nowe imiona swoim uczniom. Lista imion do bierzmowania to nic innego jak lista świętych lub błogosławionych. Przeglądając katalog imion do bierzmowania warto wybrać imię świętego, którego uznajemy za wzór do naśladowania. Będzie on naszym patronem. Imienia do bierzmowania nie trzeba wybierać wówczas, jeśli imię nadane przy chrzcie to imię świętego. Imiona do bierzmowania – co symbolizują? Czym właściwie jest bierzmowanie? Zgodnie z Katechizmem Kościoła Katolickiego sakrament Bierzmowania wraz z Chrztem oraz Eucharystią tworzą Triadę Sakramentów Wtajemniczenia Chrześcijańskiego. Bierzmowanie jest więc dopełnieniem łaski otrzymanej w trakcie Chrztu Świętego, dlatego tak ważne jest by zostało ono przyjęte przez osobę wierzącą. Prawo kościelne (KKK 1285) mówi o tym, że przez sakrament bierzmowania osoby ochrzczone jeszcze ściślej wiążą się z Kościołem, otrzymując szczególną moc Ducha Świętego i w ten sposób jeszcze mocniej zobowiązani są, jako prawdziwi świadkowie Chrystusa, do szerzenia wiary słowem i uczynkiem oraz do bronienia jej. W trakcie bierzmowania, osoba przyjmująca ten sakrament otrzymuje nowe, drugie lub trzecie imię, które sama sobie do bierzmowania i tradycja ich nadawania wywodzą się z Nowego Testamentu, gdzie Jezus często nadawał nowe imiona swoim uczniom, jak np. Szymonowi, który otrzymał imię Piotr. W związku z tym, imię do bierzmowania powinno być wybrane ze szczególną rozwagą. W świetle prawa kościelnego lista imion do bierzmowania obejmuje wszystkie imiona osób świętych lub błogosławionych, czyli po beatyfikacji lub kanonizacji przez Kościół Katolicki. Są to osoby, które są wzorcem osobowym nie tylko dla katolików, ale często również dla innych wyznań chrześcijańskich. W trakcie swojego życia święci wyznawali wartości, dzięki którym ich życie uznane zostało przez Watykan za święte lub też oddali swoje życie w imię Chrystusa. Dlatego też, zamiast wybierać imię z uwagi na jego oryginalność, warto zastanowić się, kim była osoba będąca patronem danego imienia. Powinniśmy wybrać imię takiej osoby, którą uznajemy dla siebie za wzór pod kątem wiary i która wyznawała wartości, którymi my również chcielibyśmy kierować się w życiu. Warto na to zwrócić uwagę, zwłaszcza że w trakcie przygotowań do sakramentu bierzmowania ksiądz może poprosić o uzasadnienie naszej decyzji, poprzez odwołanie się właśnie do dokonań lub życia patrona wybranego przez nas imienia. Najlepszym rozwiązaniem jest przejrzenie katalogu imion do bierzmowania, w którym zawarte są imiona patronów, wraz z krótkimi informacjami na temat patronażu imienia i ich życiorysu. Najpopularniejsze imiona do bierzmowania damskie Jeśli chodzi o imiona do bierzmowania dla dziewczyn największą popularnością wśród młodych katolików cieszą się: Agata (dobra, szlachetna) – święta Agata (dziewica, męczennica) jest patronką pielęgniarek, jej wstawiennictwa szukają też osoby chore na choroby piersi. Modlimy się do niej również w trakcie trzęsień ziemi. Urodzona na Sycylii, została umęczona w Katanii w 251 r. za brak zgody na małżeństwo z rzymskim senatorem. Wyróżniała się heroicznymi cnotami, a jej kult miał miejsce praktycznie natychmiast po jej śmierci. Zmarła w więzieniu po torturach, w trakcie których w całym mieście odczuwalne były wstrząsy. Jej imię widnieje w I Modlitwie Eucharystycznej w trakcie Mszy (czysta) – dziewica i męczennica, zmarła w wieku zaledwie 13 lat w wyniku krwawych prześladowań za cesarza Dioklecjana. Jedna z najświętszych męczenniczek rzymskich. O jej rękę rywalizowało wielu kandydatów, w tym rzymski szlachcic. Ona jednak twierdziła, że jej wybranek jest niewidoczny dla śmiertelników. Mężczyźni, chcąc złamać jej upór oskarżyli ją o to, że jest chrześcijanką. Nie ugięła się przed sądem, nie wzruszyło jej nawet widmo tortur, w związku z czym została odesłana do domu publicznego. Tam jednak żaden mężczyzna nie odważył się jej dotknąć oprócz jednego, który został nagle porażony ślepotą i zmarł w męczarniach. Po wyjściu z domu publicznego została skazana na ścięcie. Egzekucji poddała się ze szczęściem wymalowanym na twarzy. Pochowana przy Via Nomentana, gdzie za cesarza Konstantyna postawiono jej bazylikę, a jej imię do dzisiaj występuje w I Modlitwie (zmartwychwstała) – patronka tkaczy i cenzorów. Urodzona w połowie III wieku w Rzymie, wydana za mąż za bogatego poganina, który był dla niej niezwykle okrutny. Po jego śmierci pomagała uwięzionym chrześcijanom, w tym św. Chryzogonowi, któremu towarzyszyła aż do ostatnich chwil życia. Po jego egzekucji sama została uwięziona i po wielu torturach skazana na śmierć przez spalenie w 304 roku. Jej imię wymienia się w Kanonie (pełna łaski) – żona Joachima i matka Maryi, babcia Jezusa. Pochodziła z rodziny kapłańskiej, wspominana jest jedyne w apokryfach tj. Protoewangelia Jakuba i Księga Narodzenia Maryi. Długo pozostawała bezdzietna, dopiero gdy będący już w podeszłym wieku Joachim udał się na pustkowie przez 40 dni pościć i modlić się, anioł oznajmił mu że Anna urodzi dziecko, które będzie radością ziemi. Dlatego też Maryja została oddana na służbę do świątyni. Anna po śmierci Joachima prawdopodobnie wyszła jeszcze dwukrotnie za mąż i urodziła znane z Ewangelii Salome i Marię Kleofasową. Jej kult rozrastał się równolegle z kultem Matki Boskiej. Jest patronką matek, wdów, ubogich, kobiet rodzących, górników kopalni złota, piekarzy, żeglarzy, a także szkół chrześcijańskich. Razem ze św. Joachimem są patronami (błogosławiona) – Święta Beata przyszła na świat w chrześcijańskiej rodzinie hiszpańskiej w III wieku. Wraz z bratem i grupą młodych Chrześcijan udała się do Galii, a dokładnie do Sens. Cechowała ją szczególna pobożność, pełniła w gminie znaczącą funkcję. Zginęła śmiercią męczeńską wraz z bratem za rządów cesarza Aureliana. Na miejscu jej pochówku została wybudowana kaplica, a następnie jej relikwie przeniesiono do miasta, gdzie wybudowano kościół będący miejscem (dar Boży) – pierwsza i jedyna błogosławiona polska stygmatyczka. Ukryte stygmaty, bardzo bolesne, miała od młodzieńczych lat. Urodzona w 1347 r. na Żuławach Malborskich w rodzinie bogobojnych Holendrów. Matka często zabierała ją na pielgrzymki do miejsc odpustowych, stąd też od dziecka miłowała się w modlitwie i pokucie. Pragnęła wstąpić do zakonu, jednak za namową matki wyszła za mąż w wieku 16 lat. Małżeństwo nie przyniosło jej szczęścia. Stanowcza, sumienna, pracowita i nieustępliwa, z dziwięciorga dzieci ośmioro straciła w wyniku epidemii. Jej córka została benedyktynką. Za jej namową Dorota pielgrzymowała wraz z mężem do wielu sanktuariów, a po jego śmierci całkowicie oddała się modlitwie i działalności charytatywnej. Ostatecznie kazała się zamurować w celi przylegającej do prezbiterium katedry w Kwidzynie, przez okno podawano jej pokarm i Komunię Św. Przeżyła tak 14 miesięcy, w trakcie których ludzie często przychodzili do niej z prośbą o radę i modlitwę. Kult błogosławionej, który rozpoczął się zaraz po jej śmierci zatwierdził w 1976 roku papież Paweł (Bóg jej przysięgą) – jej ojcem był Piotr III, król Argonii. Imię otrzymała po ciotce, św. Elżbiecie Węgierskiej. Od dziecka otaczała ją atmosfera pobożności. Wydana w wieku 12 lat za swawolnego króla Portugalii Donizjusza, dalej oddawała się praktykom religijnym, a dzięki swojej cierpliwości i cnotliwości obyczajów nawróciła męża na drogę pobożności. Doznała wielu cierpień, jednak zawsze okazywała miłosierdzie i pomagała bliźnim. Po śmierci męża wstąpiła do zakonu klarysek. Przed śmiercią zdążyła jeszcze pogodzić walczących ze sobą swojego syna (króla Portugalii) i wnuka (króla Kastylii). Zmarła w 1336 (zwyciężająca w boju) – święta Jadwiga Śląska urodziła się na Bawarii w rodzinie książęcej. W wieku 12 lat została wydana za Henryka Brodatego, księcia wrocławskiego, z którym miała 5 dzieci. Po ich urodzeniu małżonkowie przez 30 lat żyli wstrzemięźliwie, złożywszy uroczyste śluby czystości. Pełna miłosierdzia dla wszystkich żebraków, chorych, więźniów. Wystawiona na wiele ciężkich prób i cierpień związanych z życiem jej dzieci. Jej mąż dostał się do niewoli Konrada Mazowieckiego i dopiero gdy Jadwiga pieszo i boso poszła z Wrocławia do Czerska i rzuciła się do nóg Konradowi, uzyskała uwolnienie męża. W końcu jeszcze spadł na Henryka grom klątwy za przywłaszczenie sobie dóbr kościelnych i umarł obciążony klątwą. Jej wiara pozostała jednak niewzruszona. Ostatnie lata spędziła w założonym przez siebie klasztorze cysterek w Trzebnicy, gdzie przeoryszą była jej córka Gertruda. Umarła w 1243 r., a już 24 lata później została kanonizowana. Jest patronką (Jahwe łaskawy) – św. Joanna d’Arc, jest patronką Francji. Urodziła się w 1412 roku, już jako mała dziewczyna podobno słyszała głosy św. Michała, św. Małgorzaty i św. Katarzyny. Najpierw zagadkowo, potem zaczęły wypowiadać się coraz konkretniej, aż nakazały jej udać się do króla Francji i pomóc mu odzyskać królestwo. Musiała przezwyciężyć opór dworu królewskiego i kleru, ale w końcu otrzymała małą armię na której czele zdobyła twierdzę Orlean. Potem odniosła szereg innych ważnych zwycięstw. W 1430 roku została sprzedana Anglikom. Wojska Karola VII nie pomogły jej, więc po wielu miesiącach więzienia postawiono ją przed trybunałem, gdzie wpadła w pułapkę i wypowiedziała kilka stwierdzeń przypominających herezje. Uznano ją za czarownicę i spalono na stosie 30 maja 1431 roku w wieku 19 lat. Po 30 latach została oczyszczona z win, a jej kanonizacja miała miejsce w 1920 (bez skazy) – Katarzyna Aleksandryjska to jedna z najpopularniejszych świętych. Patronuje żonom, dziewicom, garncarzom, grabarzom, piekarzom, młynarzom, szwaczkom i krawcowym, fryzjerom, adwokatom, jest patronką nauki. Podobno pochodziła z Aleksandrii, z królewskiego rodu. Miała wielu kandydatów na męża, jednak jako chrześcijanka złożyła śluby czystości. Za młodu umacniała w wierze prześladowanych przez cesarza chrześcijan, jego również próbując nawrócić na wiarę w Chrystusa. Była zmuszana do składania ofiary pogańskim bożkom jednak sprzeciwiła się temu. W efekcie została aresztowana i torturowana. Według legendy jej ciało aniołowie przenieśli do kościoła na górze Synaj, gdzie jej relikwie są przechowywane do dnia (z walecznego rodu) – urodzona w 1234 roku w węgierskiej rodzinie królewskiej, od dziecka przebywała na dworze w Ostrzychomiu. Była wychowywana bardzo religijnie, choć już w wieku 5 lat została zaręczona z księciem Bolesławem, który 4 lata później objął tron na Wawelu. Zdołała go nakłonić do zachowania dziewiczej czystości, dlatego otrzymał przydomek Wstydliwy. Została tercjarką III Zakonu Św. Franciszka. W otrzymanej od Bolesława Ziemi Sadeckiej założyła klasztor klarysek, gdzie po śmierci męża złożyła uroczystą profesję. Lud zapamiętał ją jako pobożną, czułą na ludzką biedę i miłosierną kobietę, dlatego po jej śmierci zaczął ją traktować jako orędowniczkę Bożą, a do jej grobu rozpoczęły się pielgrzymki. Beatyfikowana w 1690 roku przez papieża Aleksandra VIII, w 1999 kanonizowana przez Jana Pawła (jasna) – określana mianem duchowej siostry św. Franciszka, gdyż również pochodzi z Asyżu. Od dziecka oddana Bogu, pod wpływem rozmowy ze św. Franciszkiem postanowiła wstąpić do zakonu benedyktynek. Tam dołączyła do niej jej siostra Agnieszka. Potem zostały przeniesione do innego domu zakonnego, gdzie wstąpiła również jej matka z kilkoma szlachciankami i wspólnie utworzyły zakon klarysek, zwany II zakonem świętego Franciszka. Przez lata zakładała również inne klasztory, o surowym trybie życia, poszcząc i kierując się duchem ubóstwa. Klara nie dbała o żadne wartości materialne, nawet w kwestii prowadzenia własnego klasztoru. Gdy został on napadnięty przez armię Fryderyka II stanęła w oknie i z monstrancją rozpoczęła modlitwę do Boga. Żołnierze uciekli w popłochu zostawiając klasztor klarysek niezdobyty. Zmarła w 1253 (narodzona o wschodzie słońca) – pochodziła z Sycylii, poniosła śmierć męczeńską w 304 r. po torturach na tle religijnym. Podobno udała się do grobu św. Agaty prosząc o zdrowie dla matki, gdzie oprócz wysłuchania próśb usłyszała, że zginie jako męczennica. Złożyła śluby czystości i rozdała majątek ubogim, przez co jej zalotnik doniósł na nią, że jest chrześcijanką. Skazana na pobyt w domu publicznym oparła się oprawcom. Gdy próbowano ją spalić na stosie, ogień nie zrobił jej krzywdy. Zginęła dopiero w wyniku ciosu mieczem w wieku 23 lat. Jest wymieniana w kanonie (kobieta z Magdalii) – tak naprawdę Maria Magdalena, nazwana tak od nazwy swojego rodzinnego miasta w Galilei. Nawrócona przez Jezusa, towarzyszyła jemu oraz jego matce aż do jego śmierci. To jej pierwszej, przed apostołami, Jezus ukazał się po zmartwychwstaniu. Razem z Łazarzem po śmierci Jezusa wyruszyła w morze i dopłynęła aż do Marsylii. Święto Marii Magdaleny chrześcijanie wszystkich obrządków obchodzą 22 (ukochana w Bogu) – matka Jezusa, żona Józefa z Nazaretu, uznawana za jedną z głównych postaci w wierze wielu wyznań chrześcijańskich jak również w innych religiach np. w Islamie. Wymieniana jest w Modlitwie Eucharystycznej . Była córką Joachima i Anny, w wieku 3 lat przekazana na służbę do świątyni. Poczęła i urodziła syna pod wpływem Ducha Świętego. Po narodzinach Jezusa w Betlejem w przekazach biblijnych pojawia się sporadycznie. Kluczowe fragmenty to odnalezienie dwunastoletniego Jezusa w świątyni, wesele w Kanie Galilejskiej i moment ukrzyżowania. Po swojej śmierci również dostąpiła wniebowstąpienia. Tytułowana jest jako Matka Boża, Najświętsza Maryja Panna, Madonna, Matka Boska. Sformułowania te używane są głównie przez (gospodyni) – siostra Marii Magdaleny i Łazarza, mieszkała z nimi w Betanii. Byli przyjaciółmi Chrystusa. Uznawana za wyjątkową gospodynię, co podkreślane jest w ewangelii św. (kwiat róży) – pierwsza święta w obu Amerykach, urodziła się w Limie w 1586 roku. Imię Róża otrzymała przy bierzmowaniu. Zajmowała się hodowlą kwiatów już od młodego wieku po to, by pomóc rodzinie. Złożyła śluby dziewictwa i odmówiła zamążpójścia, a w wieku 2 lat została tercjarką dominikańską. Całkowicie oddała się pokutnym praktykom, poddając najcięższym umartwieniom, wzorując na św. Katarzynie ze Sieny. Zawsze niosła pomoc potrzebującym , szczególnie Indianom i niewolnikom. Uznawana jest za inicjatorkę wolontariatu ubogim w (wieniec) – urodzona na północy Włoch w biednej rodzinie, zarabiała pracując jako służąca. Kiedy była bardzo młoda jej ojciec został dominikaninem. Katechizmu nauczał ją stygmatyk Mateusz, który nazwał ją jego duchową spadkobierczynią. Od 7 roku życia doznawała wizji świętych, złożyła śluby ubóstwa i czystości. Otrzymała pierścień będący symbolem tych ślubów. Niedługo po śmierci zakonnika doznała jego objawienia i została obdarzona stygmatami. Wstąpiła do dominikanek, zakładając wspólnotę Sióstr Trzeciego Zakonu Dominikanek w Soncino. W swoich objawieniach doznawała różnych etapów męki Chrystusa, co potwierdzają zeznania 21 świadków. Podobno miała dar czytania w myślach i rozpoznawania ludzkich uczuć. Dokładnie przepowiedziała również datę swojej (kobieta z wyspy Tera) – urodzona w 1515 roku w Hiszpanii, osierocona w wieku 12 lat i umieszczona w klasztorze. Po powrocie do domu postanowiłą wstąpić do zakonu karmelitanek. Doznawała niezrozumiałych objawień duchowych, które powodowały u niej cierpienia. Dopiero po poznaniu jezuitów zrozumiała ich sens i podjęła wolę bożą polegającą na zreformowaniu rozluźnionej karności zakonnej. W ciągu 20 lat zbudowała 32 klasztory, w tym 15 męskich. Stworzyła wiele dzieł ascetycznych, a także swoją autobiografię. Należy do jednych z największych postaci w Kościele. W 1970 roku papież Paweł VI zaliczył ją do grona doktorów (młoda niedźwiedzica) – błogosławiona Urszula urodziła się w Austrii, w domu o bardzo katolickich tradycjach. Po latach jej rodzina wróciła do Polski i osiedliła się niedaleko Bochni. Opiekowała się biednymi, leczyła chorych i wstąpiła do zakonu urszulanek w Krakowie, gdzie po latach została przełożoną. Była inicjatorką zmian w konstytucjach zakonnych, podróżowała do Petersburga, Finlandii, Szwecji, w 1920 roku założyła zakon urszulanek szarych. Apostołowała także w Rzymie, gdzie zmarła w 1939 roku. Beatyfikowana przez Jana Pawła II w 1983 (święte oblicze) – pobożna niewiasta jerozolimska, która towarzyszyła Chrystusowi na Drodze Krzyżowej, podając mu chustę, nazywaną chustą Weroniki. Miała ona uleczyć cesarza Tyberiusza. Podobno wyszła za mąż we Francji za Zacheusza, miała towarzyszyć Marcjanowi w zaniesieniu relikwii Maryi Panny do Soulac, gdzie mieści się jej (zwycięstwo) – męczennica, poniosła śmierć na przełomie III i IV wieku. Była szlachetnie urodzoną rzymianką, która nie chciała wyjść za poganina. Razem z przyjaciółką Anatolią odrzuciły zaręczyny swoich zalotników, składając śluby czystości. Urażeni mężczyźni porwali kobiety i uwięzili je, a po bezowocnych namowach oskarżyli o chrześcijaństwo. Było to równoznaczne z wyrokiem śmierci, któremu Wiktoria poddała się bez oporu. Nie wiadomo jednak jak została zamordowana. Przedstawiana jest jako rzymska dziewica z palmą, sztandarem, mieczem lub ze smokami. Inne damskie imiona do bierzmowania – Święte imiona żeńskie Oprócz tych wcześniej wymienionych, istnieją oczywiście również inne imiona do bierzmowania dla dziewczyn. Oto nieco mniej popularne, ale wciąż warte uwagi imiona do bierzmowania żeńskie z opisem patronażu: Apolonia – patronka dentystów, stomatologów,Barbara – patronka górników, architektów, cieśli, żołnierzy, strażników i więźniów,Bernadeta – patronka pasterzy,Brygida – patronka pielgrzymów, pracujących na roli oraz dobrej śmierci,Cecylia – patronka niewidomych, śpiewaków, chórzystów, , muzyków i organistów,Daria – patronka sędziów,Eulalia – patronka żeglarzy,Faustyna – patronka Łodzi i Ziemi Świnickiej,Felicyta – patronka kobiet i matek,Filomena – patronka szczęśliwych narodzin dzieci, matek, ludzi interesu, tych którzy są w potrzebach finansowychFranciszka – patronka emigrantów,Genowefa – patronka dziewic, kobiet, pasterzy, rybaków, kapeluszników, rzemieślników,Helena – patronka wytwórców igieł, wytwórców gwoździ, kopalni,Hiacynta – patronką chorób ciała, chorych, jeńców, więźniów, ludzi wyśmiewanych ze względu na wiarę,Honorata – patronka handlarzy i kupców,Irena – patronka dziewcząt,Izabela – patronka chorych,Jolanta – patronka chrześcijańskich rodzin i matek,Julia – patronka dziewic, chorych i ubogich,Karolina – patronka osób molestowanych,Klotylda – patronka kobiet i notariuszy,Krystyna – patronka młynarzy,Lidia – patronka farbiarzy,Małgorzata – patronka ciężarnych, bezpłodnych kobiet i dobrej śmierci,Matylda – patronką fałszywie oskarżonych, rodzin wielodzietnych, wdów oraz rodziców, którym zmarły – patronka matek i wdów,Natalia – patronka rolników zbierających len,Otylia – patronka chorych na choroby uszu i gardła,Regina – patronka cieśli, stolarzy i pasterzy,Rozalia – patronka chroniąca od zarazy,Ryta – Patronka spraw trudnych, opiekunka dzieł charytatywnych,Sabina – patronka gospodyń domowych,Zdzisława – patronka młodych matek i małżeństw,Zyta – patronka ubogich dziewcząt i pomocy domowych. Męskie imiona do bierzmowania Jakie są najpopularniejsze męskie imiona na bierzmowanie i ich znaczenie? Święci patroni do bierzmowania najchętniej wybierani przez chłopców to: Albert (szlachetny) – brat Albert, urodzony w 1845 roku w Igłomi, jako 18-latek brał udział w powstaniu, gdzie stracił lewą nogę. Po powstaniu udał się na emigrację do Paryża i Monachium, po czym wrócił do Polski, stając się jednym z prekursorów polskiego impresjonizmu. W 1880 roku wstąpił do jezuitów jednak zrezygnował i po pewnym czasie zajął się tercjarstwem franciszkańskim. Pod groźbą zesłania na Sybir przeniósł się do Krakowa, gdzie wstąpił do zakonu franciszkańskiego. Za pieniądze ze sprzedaży swoich obrazów założył domy dla sierot, kalek, starców, przytułki dla ubogich, pomagał chorym i opłacał ich pobyty w szpitalu. Jego prace kontynuują założone przez niego zakony albertynów i albertynek. Zmarł w 1916 roku, w 1983 roku został beatyfikowany, a sześć lat później kanonizowany przez Jana Pawła (człowiek, który wie czego szuka) – pierwszy z powołanych dwunastu apostołów, brat św. Piotra. Pochodził z rodziny rybackiej nad jeziorem Galilejskim. Był uczniem Jana Chrzciciela a następnie poszedł za Jezusem. Po jego śmierci jako pierwszy głosił Ewangelię w Bizanjcum i innych miastach Azji Mniejszej. Skazany na śmierć męczeńską na krzyżu o kształcie litery X, nazywanym potem od jego imienia. Uznany za świętego zarówno w Kościele Katolickim jak i Prawosławnym. Jego imię wymieniane jest w modlitwie Eucharystycznej Kanonu (syn Tolmaja) – jeden z dwunastu apostołów, w Ewangelii św. Jana występuje pod imieniem Natanael. Wyróżniał się dobrym wykształceniem. Według apokryfu Męka Bartłomieja Apostoła głosił Ewangelię w Indiach, Arabii, Etopii oraz Armenii, gdzie nawrócił na chrześcijaństwo jej króla. Zginął śmiercią męczeńską, rozpięty na krzyżu głową w dół i żywcem obdarty ze skóry. Uznany za świętego zarówno w Kościele Katolickim jak i Prawosławnym. Jego imię wymieniane jest w modlitwie Eucharystycznej Kanonu (kochający konie) – kolejny z apostołów, podobnie jak święty Andrzej pochodził z Betsaidy i był uczniem Jana Chrzciciela. Nie są znane jego dalsze dzieje po śmierci Jezusa, jednak podobno miał głosić Ewangelię w Azji i tam zginąć jako męczennik za (pochodzący z Francji) – urodził się w Asyżu w 1182 roku. Odznaczał się wyjątkową wrażliwością, w czasie walk z Perugią dostał się do niewoli, co bardzo wpłynęło na jego zdrowie. To skłoniło go do zmiany życia. Został rycerzem i udał się na wojnę. W jej trakcie, w Spoletto miał sen, w którym objawił mu się Bóg. Pod jego wpływem powrócił do Asyżu i podjął decyzję o wytrwaniu w modlitwie i umartwieniu oraz niesieniu pomocy ubogim. Po raz kolejny miał widzenie, w którym Bóg kazał mu naprawić Kościół. Błędnie zrozumiał przesłanie, w wyniku czego został wydziedziczony. Po tym wydarzeniu rozpoczął misję odnowy zniszczonych kościołów. W 1209 roku założył zakon Braci Mniejszych, którzy oddawali się wędrownemu kaznodziejstwu. Byli zakonem żebraczym, nie przyjmowali też żadnych tytułów kościelnych. W trakcie swoich misji otrzymał od sułtana Egiptu żelazny list, dzięki któremu mógł udać się do Ziemi Świętej. W 1224 roku w Alvernii, w trakcie 40-dniowego postu otrzymał stygmaty. Jego wpływ na życie artystyczne i duchowe średniowiecza był ogromny. Umierając rozkrzyżował przebite stygmatami ręce. Już po dwóch latach od śmierci został kanonizowany przez Grzegorza (mądry/rozmodlony) – papież i doktor Kościoła. Już w wieku 34 lat został mianowany prefektem Rzymu. Po śmierci swojego ojca wybudował aż sześć klasztorów na Sycylii, a kolejny – klasztor benedyktynów założył w swoim domu po czym w 575 roku wstąpił do niego. Jednogłośnie został wybrany na papieża, a swoją działalnością zapewnił sobie przydomek Wielki. Dał początek Państwu Kościelnemu. Jest autorem wielu wartościowych dzieł, przede wszystkim homilii i listów. Ustalił też gregoriański porządek mszy. Zmarł w 604 (Bóg ochrania) – błogosławiony Jakub pochodził z diecezji krakowskiej. Był gorliwym franciszkaninem i oddanym misjonarzem Stowarzyszenia Braci Pielgrzymujących dla Chrystusa. Pod koniec XIV w. został arcybiskupem halickim. Żył skromnie, cały majątek przeznaczając na rzecz Kościoła. Dzięki niemu Kościół na Rusi wzmocnił się. Był ponadto doradcą Władysława Jagiełły. Papież Pius VI beatyfikował go pod koniec XVIII (z Boską chwałą) – apostoł, brat św. Jakuba. Był rybakiem, uczniem Jana Chrzciciela, a następnie Jezusa. Najbardziej przez niego umiłowany, powiernik wszystkich jego tajemnic, w tym tej o zdradzie Judasza. Jezus powierzył mu również opiekę nad Maryją. To on zdjął ciało Jezusa z krzyża i jako pierwszy rozpoznał zmartwychwstałego Chrystusa. Razem z Piotrem uzdrowili chromego, za co pojmano ich i nakazano więcej nie nauczać o Jezusie. Wobec sprzeciwu wtrącono ich do więzienia skąd uratował ich anioł. Przez kilka lat głosił Słowo Boże w Samarii, a następnie udał się do innych krajów wraz z Maryją. Autor Apokalipsy, zmarł w 104 roku w (niech się przyda Jahwe) – mąż Maryi i przybrany ojciec Jezusa. To jemu Anioł wyjaśnia tajemnicę i nakazuje ucieczkę do Egiptu. Pochodził z królewskiego rodu Dawida, był cieślą, sprawiedliwym i pracowitym człowiekiem. Bezwzględnie zawierzał Bogu. Jest patronem Kościoła. Marzec jest miesiącem czci świętego (ten co niesie Chrystusa) – wyróżniał się niezwykłą siłą, dlatego też postanowił oddać się na służbę królowi swojej krainy. Następnie oddał się szatanowi, a gdy zobaczył że ten boi się Chrystusa, to jemu postanowił służyć. Przyjął Chrzest i zamieszkał nad rzeką Jordan, w ramach pokuty przenosząc na swoich barkach pielgrzymów przez rzekę. Pewnej nocy usłyszał dziecko proszące go o pomoc. Kiedy wziął je na ramiona przytłoczył go wielki ciężar. Okazało się, że był to Jezus, który zapowiedział mu śmierć męczeńską. Jest patronem (urodzony o świcie) – towarzysz Pawła Apostoła w podróżach misyjnych. Choć nie należał do grona dwunastu apostołów jest autorem Ewangelii i Dziejów Apostolskich. Z zawodu był lekarzem, jego matka wynajęła pokój apostołom, których podglądał i uczył się od nich. Przyjął chrzest podczas podróży misyjnej św. Pawła po czym stał się jego najwierniejszym uczniem. Był podobno również autorem licznych ikon. Zmarł w Efezie lub w (związany z Bogiem) – urodziny około 317 roku. Służył w rzymskich legionach w Galii, u bram miasta Amiens podzielił się z żebrakiem swoim płaszczem. Następnej nocy w śnie miał zobaczyć Chrystusa okrytego tym płaszczem, mówiącego aniołom że to właśnie Marcin mu pomógł. Przyjął chrzest i wystąpił z wojska. Przez pewien czas był akolitą, następnie pustelnikiem, gromadząc wokół siebie ogrom uczniów. Założył z nimi potem klasztor. Był znany ze swojego cnotliwego życia, surowy dla siebie, ale dla innych bardzo wyrozumiały. W średniowieczu był jednym z najbardziej lubianych (związany z Marsem) – ewangelista, syn Marii, właścicielki domu w którym odbyła się Ostatnia Wieczerza. Uczeń świętego Piotra, razem z Barnabą towarzyszył św. Pawłowi w I podróży misyjnej. Założył gminę chrześcijańską w Aleksandrii i został tam pierwszym biskupem. Poniósł tam śmierć męczeńską. Jest patronem (szlachetnie urodzony) – pochodził z Anglii, w wieku 16 lat porwany przez irlandzkich piratów, gdzie 6 lat przebywał w niewoli. Uciekł do Francji gdzie pobierał nauki w szkołach misyjnych. Papież Celestyn I w 432 roku ustanowił go biskupem w Irlandii. Udało mu się zdobyć poparcie lokalnych władców, mianując ich biskupami i organizując w ich społecznościach porządek klasztorny. To on rozpowszechnił zwyczaj zwoływania na modlitwę przy pomocy dzwonu. Przez 40 lat głosił Ewangelię w Irlandii, dodatkowo modląc się i żyjąc w ascezie. Pod koniec jego życia nastąpił podbój Irlandii przez pogan, co jednak nie zaprzepaściło jego dzieła. Pozostawił po sobie kilka dzieł, Wyznania oraz List do chrześcijańskich poddanych tyrana Korotyna. Zmarł w Armagh w 461 roku. Dzień św. Patryka jest świętem religijno-narodowym obchodzonym przez Irlandczyków na całym świecie. Jego symbolem jest trójlistna koniczyna, symbol Trójcy Świętej, o której św. Patryk mówił na początku każdej swoje (drobny) – przed nawróceniem nosił imię Szaweł, urodził się w Tarsie, posiadając obywatelstwo rzymskie. Był faryzeuszem i zaciętym wrogiem Kościoła. Nawrócił się w 35 roku po tym jak objawił mu się Jezus. Odbył 3 podróże misyjne gorliwie głosząc Ewangelię. Po nawróceniu miał doznawać doświadczeń mistycznych. Aresztowany w Jerozolimie w 60 r., po dwóch latach został przewieziony do Rzymu, gdzie kilka lat przebywał w areszcie domowym. Po uwolnieniu odbył podróż do Hiszpanii i na Kretę, a w 67 roku po torturach został ścięty mieczem. Pozostawił po sobie 13 listów, stanowiących jeden z kanonów Pisma (skała) – rybak, żonaty, uczeń św. Jana Chrzciciela. Jezus nadał mu imię Piotr i to on jako pierwszy uznał go za Mesjasza. Usłyszał od Jezusa: “Ty jesteś Piotr, Skała, i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie”. Był wybrańcem spośród Apostołów, świadkiem największych cudów. Po zmartwychwstaniu Jezusa pierwszy wszedł do pustego grobu. Uznawany za pierwszego papieża. Prowadził szeroką działalność misyjną, aż dotarł do Rzymu, gdzie założył gminę chrześcijańską. Za prześladowań Nerona aresztowany i ukrzyżowany głową w dół. To nad jego grobem w IV wieku zbudowano kościół na którego miejscu stoi Bazylika św. (Bóg wysłuchał) – najmniej znany z dwunastu apostołów, Ewangelia wspomina o nim tylko trzy razy. Głosił Ewangelię wraz ze św. Judą w całej Afryce Północnej. Mieli ponieść śmierć przez ukrzyżowanie w (podwajać) – jeden z dwunastu apostołów, nie było go podczas ukazania się apostołom zmartwychwstałego Chrystusa. Nie uwierzył ich opowieściom, dlatego Jezus ukazał się jeszcze raz i poprosił go, by włożył palce w miejsce ran. Wtedy miał wypowiedzieć słynne słowa „Pan mój i Bóg mój”. Uznawany za sceptyka, miał przeprowadzić ewangelizację Indii i Partów. Założył Kościół malabarski. Święty nie tylko Kościoła katolickiego, ale również luterańskiego, anglikańskiego, ormiańskiego, koptyjskiego, syryjskiego i prawosławnego. Jego imię wymienia się w Modlitwie Eucharystycznej Kanonu (ten, któremu walka sprawia radość) – patron Polski, biskup i męczennik. W Europie czczony pod imieniem Adalberta, gdyż takie imię przyjął w trakcie bierzmowania. W wieku 27 lat stał się biskupem Pragi, jednak po pięciu latach niepowodzeń papież pozwolił mu odejść ze służby i przyjąć habit benedyktyński. Po paru latach Czesi zażądali jednak, aby Wojciech powrócił na stolicę biskupią. Stosunki wewnętrzne w kraju nie poprawiły się jednak i gdy Wojciech sprzeciwił się zamordowaniu kobiety, został zmuszony do opuszczenia kraju. Dodatkowo doszczętnie spalono jego gród rodzinny i wymordowano jego braci wraz z rodzinami. Wojciech udał się do Włoch gdzie Otton III, zachęcił go do działalności misyjnej. W związku z tym wybrał się on do Polski, gdzie został życzliwie przyjęty przez Bolesława Chrobrego, który zaproponował mu funkcję pośrednika w polskich misjach dyplomatycznych. Ten jednak wołał pracować wśród pogan. W drodze do Gdańska, na terenie Prus napadł go tłum pogan, odcięto mu głowę i nabito ją na pal. Chrobry wykupił jego ciało i z honorami pochował je w Gnieźnie. Dwa lata później został kanonizowany. W 1000 roku, w trakcie pielgrzymki Ottona III do jego grobu oficjalnie stał się patronem Kościoła w Polsce, a metropolia gnieźnieńska została proklamowana. Wojciech jest także jednym z trzech głównych patronów Polski, a jego żywot przedstawiają ryciny na drzwiach gnieźnieńskich. Inne męskie imiona do bierzmowania – święte imiona męskie Oprócz tych wcześniej wymienionych, istnieją oczywiście również inne święte imiona męskie do bierzmowania. Oto nieco mniej popularne, ale wciąż warte uwagi imiona do bierzmowania dla chłopaka wraz z opisem patronażu: Adrian -patron strażników więziennych,Antoni – patron rzeczy zagubionych,Augustyn – patron teologów i drukarzy,Bazyli – patron zarządzających szpitalami,Benedykt – patron Europy,Błażej – patron od chorób gardła, zębów i krwotoków,Cezary – patron lekarzy,Cyprian – patron żeglarzy,Dominik – patron dzieci, młodzieży, ministrantów i ciężarnych,Edward – patron Anglii,Gabriel – patron filatelistów, dyplomatów, posłańców i pracowników poczty,Hubert – patron myśliwych, leśników i sportowców a także optyków,Jacek – patron Polski,Maciej – patron budowniczych, cieśli i cukierników,Michał – patron złotników i rytowników,Mikołaj – patron dzieci, panien na wydaniu, piekarzy, żeglarzy, mieszczan, ubogich, uczniów,Maksymilian – patron rodzin i honorowych dawców krwi,Mikołaj – patron dzieci, kupców i jeńców, także uczonych i podróżnych,Rafał – patron lekarzy, pielgrzymów, nauczycieli i wojskowych,Roman – patron tonących i psychicznie chorych,Stanisław – główny patron Polski,Stefan – patron kamieniarzy, murarzy i umierających dzieci,Walenty – patron zakochanych i pszczelarzy,Zenon – Patron Werony, żebraków. Wybierz najładniejsze imiona na bierzmowanie i podziel się z Nami swoją opinią w komentarzu. Imiona do bierzmowania w pytaniach i odpowiedziach 1. Po co imię do bierzmowania? Celem wyboru imienia do bierzmowania jest znalezienie patrona, który będzie nam towarzyszył w dalszym życiu. Choć patrona niejednokrotnie rodzice wybierają dziecku w trakcie Chrztu Świętego, przy sakramencie bierzmowania można samodzielnie wybrać świętego czy błogosławionego, którego postawa życiowa najbardziej nas zachwyciła. Oczywiście może być to ten sam patron, którego imię nosimy już od chrztu, ale można też wybrać sobie nowego patrona. 2. Czy imię do bierzmowania musi być święte? W świetle prawa kościelnego lista imion do bierzmowania obejmuje wszystkie imiona osób świętych lub błogosławionych, czyli po beatyfikacji lub kanonizacji przez Kościół Katolicki. Są to osoby, które są wzorcem osobowym nie tylko dla katolików, ale często również dla innych wyznań chrześcijańskich. 3. Czy trzeba brać imię do bierzmowania? Imienia nie trzeba wybierać, jeżeli imię nadane na chrzcie jest imieniem świętego lub świętej. Jeżeli jednak podczas chrztu nie otrzymaliśmy imienia świętego patrona, należy go sobie wybrać przy bierzmowaniu.

św klara patronką do bierzmowania